کسب ثروت در بورس «پول بادآورده» است؟

به گزارش خبرنگار مهر، مقام معظم رهبری در دیدار اخیر خود با کارگران نسبت به پول‌های بادآورده اشاره کردند و فرمودند درآمد باید ناشی از سعی و کار و تلاش باشد؛ بنابراین پول‌ها و ثروت‌های بادآورده، واسطه گری، سوداگری، دلال بازی، رشوه، ویژه خواری به علت ارتباط با فلان شخص و رباخواری، مخالف منطق قرآنی و دستور پروردگار است.

این مسئله موجب شده است تا بعد از صحبت‌های رهبری برخی از افراد نسبت به سرمایه گذاری در بازارهای مالی از جمله بورس شبهه افکنی کرده و اعلام کنند سرمایه گذاری در بورس و کسب درآمد از این طریق مصداق پول‌های بادآورده است.

هرچند که رهبری به طور روشن مصادیق پول‌های بادآورده را اشاره کرده‌اند اما ظاهراً عده‌ای تنها به پول‌های بادآورده توجه کرده و مصادیق را نادیده گرفته‌اند.

آیا فعالیت در بازار سرمایه، پول باد آورده است؟

موضوع مهمی که در ابتدا باید به آن اشاره کرد این است که سرمایه گذاری در بورس می‌تواند مصداق مشارکت مردم در امر تولید ملی باشد. بررسی صورت‌های مالی شرکت‌های تولیدی نشان می‌دهد برخی از این شرکت‌ها توانستند با مشارکت مردم در بورس تولیدات خود را افزایش دهند و حتی از زیان ده بودن نیز رها شوند. حال ممکن است عده‌ای با ورود به این بخش از اقتصاد سودها و درآمدهای مناسبی را نیز کسب کرده باشند.

نا گفته نماند قبل از ریزش تاریخی بورس در سال ۹۹ بورس به شدت در نزد مردم مطرح شد، تجربه نشان می‌دهد آن دسته از افراد که توانستند با دانش و علم وارد این عرصه شوند سودهای مناسبی را کسب کنند، اما در عوض افرادی که فقط به صرف پولدار شدن وارد این عرصه شدند ضررهای هنگفتی را متحمل شدند به همین دلیل همواره کارشناسان بازار سرمایه توصیه می‌کنند قبل از ورود به این بازار باید با نحوه فعالیت در بازارهای مالی آشنا شد.

علی فراقی کارشناس بازار سرمایه در این باره به مهر گفت: با توجه با چرخه‌های بازارهای مالی، بازارها فراز و فرودهای متفاوتی را تجربه می‌کنند ولی آیا صرفاً می‌توان به راحتی و بدون دانش نسبی از این بازارها کسب سود کرد یا خیر؟

فراقی در جواب به این سوال که آیا فعالیت در بازار سرمایه، پول باد آورده است؟ تصریح کرد: افراد می‌توانند در سیکل‌های مختلف وارد بازارهای مالی شوند و ممکن است بسته به شانسی که دارند از این نوسانات سود هم کسب کنند اما آنها روی دیگر این سکه را نمی‌شناسند و با ورود به سیکل رکودی که ناگزیر هر بازاری است، بیشتر یا تمام این سودها را از دست خواهند داد بنابراین دو مورد مهم فعالیت در هر بازار آموزش و کسب تجربه است که کسب تجربه می‌تواند مهم‌ترین کار و آموزش می‌تواند اولین قدم برای هر فعالیتی باشد.

بنابراین باید گفت افرادی که از بازارهای مالی سودهای بادآورده به دست می‌آورند به همین ترتیب دچار زیان‌های سنگین نیز می‌شوند.

مهمترین تحلیل در بازار سرمایه، تحلیل بنیادی بوده و تحلیل بنیادی نیز بسیار سخت، زمان بر و دقیق بوده به نحوی که اشتباه محاسبه کردن یک پارامتر می‌تواند نتایج به شدت متفاوتی را به تحلیلگر بدهد، نکته‌ای هم که تحلیلگران مختلف بنیادی را از هم متمایز می‌کند، پیش بینی درست بنیادی آینده بازار از نوع متغیرها و پیش بینی درست فروش و سود شرکت است که نیاز به زمان زیادی برای تحلیل دارد.

علاوه بر تحلیل بنیادی، معامله گر بازار سرمایه باید شناخت اولیه ای را نیز از تحلیل تکنیکال، تابلوخوانی و اقتصاد کلان داشته تا بتواند تصمیم درستی در زمان خرید و فروش سهم بگیرد. با این حساب به هیچ وجه پول به دست آمده از بازارهای مالی به ویژه بازار سهام بادآورده نبوده و نیاز به زحمات متعدد دارد.

مصادیق پول‌های بادآورده از نگاه رهبری

همیشه از سفته بازی به عنوان یکی از عوارض اقتصاد ایران نام برده شده است که معمولاً مردم سفته بازان را با نام دلال می‌شناسند.

به عبارتی دیگر کلمه دلال مسکن، دلال خودرو، دلال ارز، دلال سکه و طلا و یا دلال توزیع محصولات کشاورزی همیشه در اذهان مردم منفی بوده و دلالی یکی از موارد افزایش قیمت در همه بازارها و حبابی شدن قیمت‌ها به رسمیت شناخته شده است.

بررسی‌ها نشان می‌دهد، واسطه گری کلان برخی از افراد در بازارهای غیر مولد را می‌توان پول باد آورده دانست، یعنی شخصی ۱۰ خودروی خارجی خریده و آن را بیش از چند ماه یا چند سال دپو می‌کند و حال با عرضه آن در بازار می‌تواند سود کلانی به جیب بزند، این فرد بدون هیچ زحمت، تحلیل اقتصادی و سختی توانست سرمایه خود را بیش از چند برابر کرده و حتی بازدهی به شدت بهتر از تورم داشته باشد.

مورد دیگر خرید زمین، خانه، سکه، طلا و ارز تنها به علت نوسان گیری است، این گونه فعالیت‌ها هم باعث کمبود پول در چرخه تولید شده و هم باعث افزایش تورم از راه تقاضای انباشته خواهد شد، مصادیق پول‌های بادآورده از نگاه رهبری همین نوع فعالیت‌ها بوده که شخص بدون هیچ زحمت، تلاش و بهره وری توانسته است ثروت‌های بادآورده کسب کند.

راه حل این موضوع نیز تنها مالیات بر عایدی سرمایه است که می‌تواند از جذابیت دپوی کالا کاسته و عرضه را در بازار بیشتر کند.